استانداردهای حسابداری چیست؟
به قوانین و مقررات دنیای حسابداری ، استاندارد بین المللی حسابداری یا international accounting standards گفته می شود.انواع استانداردهای حسابداری مجموعهای کامل از اصول و رویههایی هستند که حسابدارها در تمام دنیا باید بر اساس آن عمل کنند.
استانداردهای حسابداری خط مشیهای مکتوب صادر شده توسط نهادهای حسابداری خبره یا دولت یا سایر نهادهای نظارتی است که جنبههای شناسایی، اندازهگیری، ارائه و افشای تراکنشهای حسابداری در صورت های مالی را پوشش میدهد و هدف آنها ارائه اطلاعات مالی به سرمایهگذاران، وامدهندگان، اعتباردهندگان، مشارکتکنندگان و سایر افراد است.
در واقع به کمک این قوانین و مقررات، قلمرو فعالیت کلیه حسابداران مشخص میشود. همچنین با ارائه شیوههای مشترک و اصول مناسب، حسابداران میتوانند تا مسائل و مشکلات دنیای حسابداری را برطرف نمایند. این استانداردها تمامی جوانب مالی یک واحد تجاری را شامل میشود و راهحلهایی باکیفیت برای افزایش بازده مجموعه تجاری ارائه میدهند. انواع استانداردهای حسابداری به یکپارچهسازی گزارشهای مالی کمک میکنند. در نتیجه فقط گزارشهایی قابل قبول هستند که این استانداردها را رعایت کرده باشند. با توجه به تمامی اینها، یک حسابدار باید درک کاملی از انواع استانداردهای حسابداری داشته باشد.
تاریخچه استاندارد های حسابداری
استانداردهای حسابداری ایران از سال 1371 به وجود آمد. در همین سال، کمیته تدوین استانداردهای حسابداری از طرف سازمان حسابداری کشور راهاندازی شد. هدف تأسیس این کمیته، ایجاد استانداردهای حسابداری معتبر با توجه به شرایط کشور بود تا بتوانند یک سیستم یکپارچه ایجاد کنند تا دچار ناسازگاری نشوند.
طی سالهای 1373 و 1375، پیشنویسی از بیانیههای کمیته تدوین استانداردهای حسابداری برای نظرسنجی عمومی در نشریه رسمی سازمان حسابرسی منتشر شد. در نهایت در سال 1378، اولین مجموعه رهنمودهای حسابداری از طرف این کمیته منتشر شد و برای 2 سال آن را اجرا کردند. استاندارد 1 تا 22 اولین استانداردهای حسابداری ایران بودند که توسط این کمیته وضع شدند. آخرین استاندارد حسابداری ملی ایران یعنی استاندارد 33 در سال 1392 منتشر شد که مربوط به مزایای بازنشستگی است. استاندارد های حسابداری ایران ۴۲ مورد هستند، ولی برخی از آنها کاربرد بیشتری دارند.
اهمیت استانداردهای حسابداری چیست؟
در حال حاضر شاهد پیشرفت روزافزون صنایع مالی و امور مالیاتی بهصورت بینالمللی و همچنین سرمایهگذاریهای خارج در کشور هستیم. استانداردهای حسابداری را میتوان یک «زبان بینالمللی در دنیای حسابداری» دانست. در حقیقت استانداردهای حسابداری ایران و بینالملل را یک حسابدار خبره باید بداند.
یک حسابدار باید قادر به ارائه یک گزارش جامع و کامل مالی بر اساس استانداردهای جهانی باشد. گزارشهای مالی نشان میدهند که ارزش یک تجارت مالی چقدر است. به همین خاطر تحلیلگران اقتصادی با اتکا به این گزارشهای مالی میتوانند یک شرکت را شرکت دیگر مقایسه کنند تا برای سرمایهگذاری به نتیجه برسند. پس اینکه سرمایهگذاری خارجی در کدام شرکت انجام شود، متکی به گزارشهای مالی حسابداری است که از انواع استانداردهای حسابداری بینالمللی استفاده کرده باشد که تحلیلگران بهراحتی قادر به خواندن و تحلیل آن باشند.
همچنین باید بدانید در صورتی که شرکت سرمایهگذاری خارجی هم نداشته باشد، باز هم نتایج مالی و گزارشهای مالی باید به دست سرمایهگذران، سهامداران، هیئت مدیره، افراد مهم سازمانی و کلیه افراد ذینفع برسد. در بسیاری از موارد، هیئت مدیره با اتکا به این گزارشات تصمیمگیریهای مختلف انجام میدهند. زمانی که حسابدار برای تهیه این گزارشها از استانداردهای حسابداری استفاده کرده باشد، تحلیل و درک این گزارشها برای تمامی افراد نامبرده سادهتر خواهد بود. از انواع استانداردهای حسابداری برای اطمینان از عملکرد یک تجارت استفاده میکنند. بهصورت کلی حسابداران موظفند تا اطلاعات مالی مرتب، قابل مقایسه و قابل اطمینان ارائه دهند و برای این کار به شناخت انواع استانداردهای حسابداری نیاز خواهند داشت.
تدوین استانداردهای حسابداری
استانداردهای حسابداری چگونه تدوین میشوند. بعد از طی کردن مراحل زیر یک استاندارد تدوین و به مرحله اجرا در می آید.
1.تشخیص موضوع به منظور شروع فرایند تحقیقها
کمیته تدوین استانداردها در ابتدا موضوعات مطرح شده توسط مدیریت تدوین استانداردها را بررسی کرده و بر این اساس استانداردهایی را تهیه و تنظیم میکند و سپس آنها را در اختیار مدیریت تدوین استانداردها میگذارد.
2.بررسی اولیه
حالا که استانداردها در اختیار مدیریت تدوین استانداردهای حسابداری گذاشته شده، کارشناسان این مجموعه به صورت کامل روی استانداردها تحقیقات لازم را انجام میدهند. در اینجا برای تشخیص و تعیین استاندارد مطرح شده، استانداردهای سایر کشورها مثل آمریکا، انگلستان یا کانادا بررسی میشوند و سپس قوانین موجود در کشور و همچنین استانداردهای داخل خود ایران هم مورد بررسی قرار میگیرند.
3.اخذ تصمیم برای لازم بودن تدوین استاندارد
حالا نوبت به اخذ تصمیم توسط کمیته تدوین استانداردها درباره تدوین استاندارد مورد ارزیابی شده میرسد.
4.ایجاد پیشنویس اولیه
هنگامی که کمیته تدوین استاندارد، رای به تدوین استاندارد مطرح شده گرفت، نوبت آن است تا گروهی از کارشناسها طی بررسی گزارشهای مختلف و مطالعات متعدد و همچنین برگزاری جلسات مختلف، یک پیشنویس اولیه از استاندارد مورد نظر ایجاد کنند. کارشناسها در مرحله اول استاندارد مربوطه را با استانداردهای بینالمللی مقایسه میکنند و این موضوعات را اساس تنظیم پیشنویس اولیه قرار میدهند.
5.تدوین پیشنویس به صورت استاندارد
در این مرحله نوبت به کمیته تدوین استاندارد میرسد تا پیشنویسی که در مرحله قبل ایجاد شد را بررسی کرده و اصلاحات لازم را روی آن انجام دهد. در این مرحله کمیته تدوین بررسیهای دقیق و گستردهای را انجام میدهد و در نهایت مرحله نهایی کردن پیشنویس استاندارد را در پیش میگیرد.
6.نظر سنجی به صورت عمومی
حالا نوبت به نظرسنجی میرسد و کمیته تدوین پیشنویس استانداردها را در مجامع عمومی پخش میکند تا نظرات مختلف حسابداران را درباره آنها بداند. این کمیته پیشنویسها را در اینترنت، مجلات مختلف و … پخش کرده و منتظر بازخورد دیگران از آن میماند. همچنین برای اطمینان بیشتر پیشنویس برای افراد صاحب نظر در زمینه حسابداری هم فرستاده میشود تا بازخوردهای آنها را در این زمینه بگیرند. در نهایت در صورت لزوم مجدداً پیشنویس اصلاح شده و پس از اینکه کمیته فنی آن را تایید کرد برای هیئت عامل سازمان ارسال میشود.
7.تصویب نهایی استاندارد
اگر متن استاندارد به دست هیات عامل و مجمع عمومی سازمان برسد، حالا نوبت تصویب نهایی استاندار است. در واقع هیئت عامل نیز باید مجدداً استانداردها را بررسی کند و در صورت لزوم اصلاحاتی را روی آنها انجام دهد. پس از اینکه اصلاحات انجام شده و استاندارد مورد نظر به مرحله تدوین نهایی رسید، این هیئت استاندارد را در اختیار مجمع عمومی سازمان میگذارد و بعد از اینکه مجمع عمومی سازمان آن را تدوین و تایید کرده، استاندارد لازمالاجرا بوده و تمامی حسابدارها باید در انجام امور مالی شرکتها آن را مد نظر قرار دهند.
انواع استاندارد حسابداری
حال که بهصورت کامل با استانداردهای حسابداری آشنا شدید، نوبت به این میرسد که با برخی از انواع استانداردهای حسابداری بیشتر آشنا شوید. در ادامه شما را با 42 استاندارد مصوب و لازم الاجرا آشنا خواهیم کرد. توجه داشته باشید که استانداردهای 38 تا 41 بهصورت پیشنویس بودند و در ابتدای سال 1400 تصویب شدند. استاندارد 42 نیز در اسفند سال 1398 منتشر شد. پس انواع استانداردهای حسابداری در ایران این 42 استاندارد مهم هستند.
- استاندارد حسابداری شماره 1: نحوه ارائه صورتهای مالی (تجدید نظر شده ۱۳۹۷)؛
- استاندارد حسابداری شماره 2: صورت جریان وجههای نقد (تجدید نظر شده ۱۳۹۷)؛
- استاندارد حسابداری شماره 3: درآمد عملیاتی؛
- استاندارد حسابداری شماره 4: ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی – تجدیدنظر شده ۱۳۸۴؛
- استاندارد حسابداری شماره 5: رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه تجدیدنظر شده ۱۳۸۴؛
- استاندارد حسابداری شماره 6: گزارش عملکرد مالی مصوب (به صورت کنار گذاشته شده از سال ۹۸)؛
- استاندارد حسابداری شماره 7: حذف شد
- استاندارد حسابداری شماره 8: حسابداری موجودی مواد و کالا؛
- استاندارد حسابداری شماره 9: حسابداری پیمانکاری بلندمدت؛
- استاندارد حسابداری شماره 10: حسابداری کمکهای بلاعوض دولت؛
- استاندارد حسابداری شماره 11: داراییهای ثابت مشهود – (تجدید نظر شده ۱۳۸۶ و اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد حسابداری شماره 12: افشای اطلاعات اشخاص وابسته – تجدید نظر شده ۱۳۸۶؛
- استاندارد حسابداری شماره 13: حسابداری مخارج تأمین مالی؛
- استاندارد حسابداری شماره 14: نحوه ارائه داراییهای جاری و بدهیهای جاری (کنارگذاری از ۱۳۹۸/۱/۱)
- استاندارد حسابداری شماره 15: حسابداری سرمایهگذاریها
- استاندارد حسابداری شماره 16: آثار تغییر و تسعیر نرخ ارز (تجدیدنظرشده ۱۴۰۰)؛
- استاندارد حسابداری شماره 17: داراییهای نامشهود (تجدید نظر شده ۱۳۸۶ و اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد حسابداری شماره 18: صورتهای مالی تفکیکی و جداگانه؛
- استاندارد حسابداری شماره 19: ترکیبهای تجاری – تجدیدنظر شده ۱۳۸۴ (کنارگذاری از ۱۴۰۰/۱/۱)
- استاندارد حسابداری شماره 20: سرمایهگذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکتهای خاص (تجدیدنظرشده ۱۳۹۸)؛
- استاندارد حسابداری شماره 21: حسابداری اجارهها (اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد حسابداری شماره 22: گزارشگری مالی میاندورهای (تجدیدنظرشده ۱۴۰۰)؛
- استاندارد حسابداری شماره 23: حسابداری مشارکتهای خاص (اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹) (کنارگذاری از ۱۴۰۰/۱/۱)
- استاندارد حسابداری شماره 24: گزارشگری مالی واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهرهبرداری؛
- استاندارد حسابداری شماره 25: گزارشگری بر حسب قسمتهای مختلف؛
- استاندارد حسابداری شماره 26: فعالیتهای کشاورزی؛
- استاندارد حسابداری شماره 27: طرحهای مزایای بازنشستگی؛
- استاندارد حسابداری شماره 28: فعالیتهاى بیمه عمومى؛
- استاندارد حسابداری شماره 29: فعالیتهای ساخت املاک (اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد حسابداری شماره 30: سود هر سهم؛
- استاندارد حسابداری شماره 31: داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده؛
- استاندارد حسابداری شماره 32: کاهش ارزش داراییها؛
- استاندارد حسابداری شماره 33: مزایای بازنشستگی کارکنان؛
- استاندارد حسابداری شماره 34: رویههای حسابداری،تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات؛
- استاندارد حسابداری شماره 35: مالیات بر درآمد؛
- استاندارد حسابداری شماره 36: ابزارهای مالی (ارائه)؛
- استاندارد حسابداری شماره 37: ابزارهای مالی (افشاء)؛
- استاندارد حسابداری شماره 38: ترکیبهای تجاری (مصوب ۱۳۹۸)؛
- استاندارد حسابداری شماره 39: صورتهای مالی تلفیقی (مصوب ۱۳۹۸)؛
- استاندارد حسابداری شماره 40: مشارکتها (مصوب ۱۳۹۸)؛
- استاندارد حسابداری شماره 41: افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر (مصوب ۱۳۹۸)ا؛
- استاندارد حسابداری شماره 42: اندازهگیری ارزش منصفانه؛
- استاندارد حسابداری شماره 43: درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتریان (لازمالاجرا از ۱۴۰۴/۱/۱)
اهداف استانداردهای حسابداری
- یکسان سازی صورت های مالی: اصلی ترین هدف استانداردهای حسابداری، یکسان سازی شکل ارائه صورت های مالی در جهان حسابداری است که باید به شکلی درست و با بیش ترین بازده ممکن به عمل در آید.
- افشای درست اطلاعات: از اساسی ترین اصول حسابداری، اصل افشا است و از دیگر اهداف استانداردهای حسابداری، افشای درست اطلاعات مهم حسابداری میباشد.
- ارائه روش های ارزش گذاری دارایی ها: روش ارزش گذاری دارایی ها و همچنین تعیین میزان درآمد واحد تجاری ، بحثی مهم و پرکاربرد در حسابداری به شمار می آید. همچنین این مسئله در تعیین ارزش دارایی ها و میزان مالیات پرداختی واحد تجاری تاثیر بسزایی اعمال می کند. ارائه روش های درست، مناسب و دقیق برای این کار یکی از اهداف استانداردهای حسابداری است. بنابراین عمل به این دستورات کمک بسزایی به حسابداران می کند.
مقایسه استانداردهای مالی ایران با استانداردهای مالی بین المللی
در بسیاری از موارد، مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران و بین المللی کاملا مشابه هم هستند و تفاوت های اندکی در آن ها دیده می شود. با این حال اگر جزئیات را بررسی کنیم، تفاوت های چشم گیری وجود دارد که می تواند تغییراتی در صورت های مالی ایرانی و بین المللی ایجاد کند.
چند مورد از مهم ترین تفاوت های صورت مالی تهیه شده در ایران با صورت مالی بین المللی
- تفاوت در نحوه ارائه صورت های مالی ایران و بین المللی
- تفاوت ترازنامه های بین المللی با ترازنامه های داخلی
- تفاوت در صورت سود زیان بین المللی و ایرانی
- تفاوت در استاندارد حسابداری صورت سود و زیان جامع «IRFS» و ایران
چرا استاندارد های حسابداری در ایران و جهان متفاوت هستند
شرکت های بین المللی برای ارائه گزارش های مالی خود باید استاندارد های خاصی را رعایت کنند که به آن ها استاندارد های حسابداری بین المللی می گویند. این استاندارد ها با یکسان سازی گزارش های مالی در سراسر جهان، به یک معیار بین المللی مورد پذیرش همه کشور ها تبدیل شده اند. با این حال، هر کشوری بر اساس سیاست های مالی و حسابداری خود ممکن است تغییراتی در این معیار ها ایجاد کند. مانند استاندارد حسابداری ایران که توسط «سازمان حسابرسی» مصوب می شود.
انواع استاندارد حسابداری مشترک در جهان
یک سری از استاندارد های حسابداری در جهان وجود دارد که با استانداردهای حسابداری ایران نیز اشتراک دارند. مانند:
- استاندارد IFRS7 دارایی های جاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده
- استاندارد ISA7 صورت جریان وجوه نقد
- استاندارد ISA10 رویدادهای بعد از دوره گزارشگری
- استاندارد ISA11 قراردادهای پیمان کاری
- استاندارد ISA16 اموال، ماشین آلات و تجهیزات
- استاندارد ISA18 درامد عملیاتی
- استاندارد ISA20 حسابداری کمک های بلاعوض دولت و افشای دولت
- استاندارد ISA21 اثرات تغییر در نرخ ارز
- استاندارد ISA26 حسابداری و گزارشگری طرح های مزایای بازنشستگی
- استاندارد ISA27 صورت های مالی تلفیقی و جداگانه
- استاندارد ISA28 سرمایه گذاری در واحد های تجاری وابسته
- استاندارد ISA33 سود هر سهم
- استاندارد ISA34 گزارشگری مالی میان دوره ای
- استاندارد ISA36 کاهش ارزش دارایی ها
- استاندارد ISA37 ذخایر، بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی
- استاندارد ISA38 دارایی های نامشهود
- استاندارد ISA41 فعالیت های کشاورزی
مهمترین استانداردهای حسابداری در ایران کدامند؟
استانداردهای حسابداری به شمارههای ۱، ۲، ۳، ۴، ۸، ۹، ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۲۲، ۳۰ و ۳۴ ازجمله استانداردهای مهم حسابداری هستند.
نتیجه گیری
تا به اینجا، متوجه شدیم که انواع استانداردهای حسابداری نوعی زبان بینالمللی بین حسابداران، فعالان در حوزه مالی و مالیاتی و کلیه ذینفعان یک مجموعه تجاری و بنگاه اقتصادی محسوب میشود. یک حسابدار خبره باید با استانداردهای حسابداری آشنا باشد تا بتواند گزارشها و اسناد قابل اعتماد و قابل مقایسه از شرکت ارائه دهد. تا زمانی که حسابدار تسلط کافی بر انواع استانداردهای حسابداری ایران نداشته باشد، نمیتواند به اطلاعاتی قابل اطمینان و قابل مقایسه دست پیدا کند. از طرف دیگر رعایت این اصول باعث ایجاد اطمینان در بازارهای رقابتی میشود. به این ترتیب استانداردهای حسابداری میتوانند به ایجاد اطمینان از جهت سلامتی مالی یک شرکت کمک کنند.
دیدگاهتان را بنویسید