پولشویی چیست؟ قانون مبارزه با پولشویی
به زبان ساده مفهوم پولشویی یعنی پول و سودی که از راههای خلاف به دست میآید و به عبارتی همان پول کثیف را به گونهای نمایش میدهند که از راه قانونی به دست آمده، در صورتی که غیرقانونی و از راههای نامشروع کسب شده است. یعنی در این بین شخصی که اقدام به پولشویی میکند، قصد دور زدن قانون را دارد تا متوجه نشوند که این پول را غیرقانونی کسب کرده است. دولتها هم در راستای مبارزه با این روند آسیبزا، قوانینی را نوشتهاند تا براساس آن پیش روند و نظم جامعه در اثر پولشویی مختل نشود. در این مقاله هرآنچه باید درباره پولشویی بدانید را پیدا میکنید.
پولشویی در قانون چیست؟
پولشویی (money laundering) فرایندی است که در طی آن منبعهای اصلی درآمدهایی که از کارهای مجرمانه کسب شده، مخفی میشود و این درآمدها را جوری نمایش میدهند که براساس اعمال قانونی کسب شده و جلوه پاک دارد. یعنی فرایند به این صورت است که درآمدهای نامشروع به صورت مشروع جلوه داده میشود.
اهداف پولشویی
در کسب درآمد از پولهای کثیف دو هدف اصلی وجود دارد. هدف اول اینکه منشا پولهای به دست آورده را مخفی کنند تا راحت بتوانند از آن استفاده کنند و هدف دوم اینکه به خاطر پولشویی و سرپیچی از قانون از جرایم و عواقب کیفری آن در امان بمانند.
پیامدهای پولشویی
از آنجایی که پولشویی یک جرم اقتصادی است، تاثیر منفی بر روی رشد و توسعه اقتصادی دارد. اگر بخواهیم به صورت خلاصه و مفید به پیامدهای گردش پول کثیف در جامعه اشاره کنیم به شرح زیر است:
- خروج سرمایه به صورت غیر قانونی از کشور
- تخریب بازارهای مالی
- کاهش بهرهوری بخش اقتصادی
- توزیع نابرابر درآمد
- بهمریختگی بخش خصوصی اقتصاد
- ایجاد بیثباتی در نرخهای بهره و بیثباتی
روش های پولشویی در سیستم بانکی
متاسفانه در سیستمهای بانکی هم روشهای money laundering وجود دارد که اگر بخواهیم به روشهای آن اشاره کنیم به شرح زیر است:
- موسسههای مالی غیر بانکی مانند صرافیها
- استفاده از ابزارهایی همچون حوالهجات بانکی
- انتقال حجم زیادی از پول از بانک بدون مورد پرسش قرار گرفتن
- ایجاد سپردههای کوچک و متعدد به منظور جلوگیری از ایجاد معاملات نقدی مشکوک اگر بخواهیم این موضوع را بازتر کنیم، گاهی این حسابها به اسم بستگان شخص، اسامی جعلی یا حتی شرکتهای صوری است. به این روش اسمورفینگ هم میگویند.
- روش استراکچرینگ هم یکی از روشهای پولشویی در سیستم بانکی است. در این روش شخص زمانی که یک مبلغ بالایی از پول دارد، آنها را به صورت مبالغ کوچک و در طی روزهای مختلف به حساب خود واریز میکند.
- یکی دیگر از روشهای money laundering در سیستم بانکی استفاده از صندوق امانات بانکها است که در این روش چون در عقد قراردادی که بانک با شخص میبندد اظهار میکند که هیچگونه مسئولیتی در قبال محتویات صندوق امانتی اجارهای ندارد. همچنین بانک و شرکتهای بیمه به دلیل عدم اطلاعات از محتویات صندوقهای امانات، هیچ مسئولیتی در قبال آن قبول نمیکنند.
- استفاده از انتقال تلگرافی برای جا به جایی پول در سطح بینالمللی
بیشتر بخوانید: فرار مالیاتی چیست؟
پولشویی معکوس چیست؟
پولشویی معکوس به عبارتی نوعی money laundering است که هدف آن پنهان کردن و پوشش دادن منابع مالی مشروعی است که برای اهداف و کارهای نامشروع استفاده میشود. این نوع از پولشویی معمولا برای حمایت از تروریسم انجام میشود. اما این مدل پولشویی میتواند باعث استفاده سازمانهای تبهکار شود که در معاملههای قانونی سرمایهگذاری انجام دادهاند و قصد خارج کردن پول از چرخه رسمی سرمایهگذاری را دارند.
روش های تشخیص پولشویی
با اینکه افرادی که اقدام به money laundering میکنند، هر روز یک راه جدید برای اینکه شناسایی نشوند، پیدا میکنند. اما با این حال نشانههایی هست که میتوانیم آنها را به عنوان روشهایی برای تشخیص این موضوع در نظر بگیریم:
۱. خرید مقدار زیادی طلا و جواهر و شمش طلا
خرید مقدار زیادی طلا، جواهر و شمش طلا قابلیت تبدیل بالایی دارد. همچنین خرید و فروش آن به صورت ناشناس هم امکانپذیر است. به همین دلیل خرید حجم بالایی از طلا و جواهر میتواند نوعی فعالیت money laundering محسوب شود.
۲. فعالیتهای اقتصادی غیرمعمول
زمانی که فعالیتهای اقتصادی و تراکنشهای بانکی یک شخص از حد معمول و نرمال خارج شود، باید آنها را بررسی کرد. این فعالیتهای غیرمعمول میتواند شامل مواردی مانند برداشت فوری از حساب باشد، آن هم زمانی که شخص تازه افتتاح حساب کرده و پولهای کلان به آن واریز و برداشت میشود. مورد دیگر این است که سپردهگذاریهای نقدی با منبع نامشخص در حساب افراد وجود داشته باشد.
۳. تعویض مکرر حسابدار
زمانی که در یک سازمان افراد اقدام به money laundering میکنند، امکان اینکه حسادبار و مشاور مالی خود را به صورت مکرر عوض کنند، وجود دارد. علت این مسئله هم این است که نمیخواهند کسی در حسابهای کسبوکارشان عمیق شود و متوجه روند این فعالیت شود. به همین دلیل نیرو را مدام تعویض میکنند تا افراد به صورت سطحی با سازمان آشنا باشند.
۴. اختلاف نظر در اطلاعات ارائه شده
زمانی که یک سازمان یا شرکت اقدام به money laundering میکند، این احتمال وجود دارد که در روند قانونی مسائل کسبوکارشان مانند ارسال اطلاعات به اداره دارایی، مشکلاتی برایشان به وجود بیاید. مثلا اطلاعاتی که افراد ارائه میدهند، متفاوت باشد و در آن اختلاف نظر فاحش وجود داشته باشد. اینجا است که داستان پولشویی روشن میشود.
۵. طفره رفتن از پاسخگویی به سوالات جزئی
فرض کنید یک شخصی بیشتر از درآمدی که ارائه میدهد، خرج کند و تراکنش مالی داشته باشد. در این شرایط معمولا وقتی درباره این نوع فعالیتها از آنها سوال شود از پاسخ دادن به سوال با جزئیات طفره میروند و اینجا است که اگر با اداره مالیات طرف باشند، مشخص میشود که یک کاسهای زیر نیمکاسه قرار دارد.
۶. سرمایهگذاری شخص ثالث در یک شرکت
فرض کنید که یک شرکتی در ظاهر دارد به صورت عادی فعالیت میکند. ناگهان در این میان شخص ثالثی که از سهامداران آن شرکت هم نیست، مبلغ هنگفتی به حساب شرکت واریز میکند. این یعنی که سازمان دستی در درآمدزایی از راههای کثیف دارد.
۷. تراکنشهای نقدی زیاد
پول نقد به عبارتی یکی از روشهای آسان برای پولشویی است. کسبوکارهایی که حجم عظیمی از پول نقد را جا به جا میکنند، طعمه خوبی برای money laundering هستند. از نمونه این کسبوکارها میتوان به صرافیها و طلا فروشیها اشاره کرد.
۸. خرید تعداد زیادی ارز دیجیتال
فرض کنید که در دوران رکود اقتصادی به سر میبریم، اما افرادی وجود دارند که با استفاده از ارزهایی مانند یورو و دلار اقدام به خرید ارز دیجیتال میکنند یا از خدماتی مانند میکسر ارز دیجیتال استفاده میکنند. این میتواند نشانهای باشد که فرد در حال کسب درآمد از پولهای کثیف است. حالا که با روشهای تشخیص پولشویی آشنا شدیم، وقت آن رسیده که قوانین مبارزه با پولشویی را باهم بررسی کنیم.
مصادیق پولشویی چیست؟
مصادیق money laundering در ایران براساس ماده ۲ قانون مبارزه با پولشویی به موارد زیر تقسیمبندی میشود:
ماده ۲ قانون مبارزه با پولشویی
بر طبق ماده ۲ قانون مبارزه با پولشویی، پولشویی عبارت است از:
1. استفاده از عواید پولشویی
الف- تحصیل، تملک، نگهداری یا استفاده از عواید حاصل از ارتکاب جرایم با علم به منشأ مجرمانه آن.
۲. انتقال عواید به منظور مخفی کردن منشا پول
ب- تبدیل، مبادله یا انتقال عوایدی به منظور پنهان یا کتمان کردن منشأ مجرمانه آن با علم به اینکه به طور مستقیم یا غیرمستقیم از ارتکاب جرم به دست آمده یا کمک به مرتکب جرم منشا به نحوی که وی مشمول آثار و تبعات قانونی ارتکاب آن جرم نشود.
۳. کتمان منشاء پول
پ- پنهان یا کتمان کردن منشا، منبع، محل، نقل و انتقال، جا به جایی یا مالکیت عوایدی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم در نتیجه جرم تحصیل شده باشد. اگر بخواهیم ۳ تبصره بالا در ماده ۲ قانون مبارزه با money laundering را تفسیر کنیم به شرح زیر است:
تفسیر ماده ۲ قانون مبارزه با پولشویی
تبصره ۱- هرگاه ظن نزدیک به علم به عدم صحت معاملات و تحصیل اموال وجود داشته باشد. مانند آن که نوعا و با توجه به شرایط امکان تحصیل آن میزان دارایی در یک زمان مشخص وجود نداشته باشد، مسئولیت اثبات صحیح آنها برعهده متصرف است. منظور از علم در این تبصره و تبصره ۳ همان است که در قانون مجازات اسلامی برای علم قاضی تعریف شده است.
تبصره ۲- دارا شدن اموال موضوع این قانون منظور به ارائه اسناد مثبته است. علاوه بر این چنانچه ارزش اموال مزبور بیش از ده میلیارد( ۱۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال برای سال پایه و معادل افزایشیافته آن براساس نرخ تورم برای سالهای بعد باشد. وجود سابقه از آن در سامانههای مربوطه مطابق قوانین و مقررات لازم است.
عدم تقدیم اسناد مثبته که قابل راستی آزمایی باشد به حکم دادگاه مستوجب جزای نقدی به میزان یک چهارم ارزش آن اموال آن خواهد بود، در این صورت اصل مال موضوع قانون تا زمان رسیدگی قضائی توقیف میشود. چنانچه پس از رسیدگی اثبات شود دارا شدن مشروع بوده از مال رفع توقیف و در غیر این صورت ضبط میشود.
تبصره ۳- چنانچه ظن نزدیک به علم بر تحصیل مال از طریق نامشروع وجود داشته باشد در حکم مال نامشروع محسوب و مرتکب در صورتی که مشمول مجازات شدیدتری نباشد به حبس درجه شش محکوم میشود. در هر صورت مال مزبور ضبط خواهد شد، مگر اینکه تحصیل مشروع آن اثبات شود.
اصطلاحات قانون مبارزه با پولشویی
با توجه به اینکه در قسمتهای بعدی قصد داریم از نظر قانونی، موضوع money laundering را بررسی کنیم، بهتر است ابتدا با اصطلاحاتی که در این قانون تعریف شده است، آشنا شوید تا زمانی که مادههای قانونی را میخوانید، راحتتر آنها را متوجه شوید. در ادامه اصطلاحات مندرج در این قانون در معانی که شرح داده شده زیر به کار میرود:
جرم منشا
هر رفتاری است که مطابق ماده ۲ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۰۲/۰۱ جرم محسوب میشود. از منظر این قانون تخلفات مذکور در مبارزه با قاچاق کالا و ارز با اصلاحات بعدی جرم محسوب میشود.
مال
هر نوع دارایی اعم از مادی یا غیرمادی، منقول یا غیرمنقول، مشروع یا غیر مشروع و هر نوع منفعت یا امتیاز مالی و همچنین کلیه اسناد مبین حق اعم از کاغذی یا الکترونیکی نظیر اسناد تجاری، سهام یا اوراق بهادار.
مال حاصل از جرم
هر مالی که به طور مستقیم و غیرمستقیم از جرم منشا به دست آید از قبیل مالی که از جرایم اقتصادی و جرم تامین مالی تروریسم حاصل میشود. همچنین، مال موضوع جرم یا مالی که برای ارتکاب جرم اختصاص داده شده است در حکم مال به دست آمده از جرم است.
مشاغل غیرمالی
مشاغلی که شاغلین آن معاملات زیادی را به صورت نقدی انجام داده و از نظر money laundering در معرض خطر قرار دارند از قبیل پیشفروشکنندگان مسکن یا خودرو، طلافروشان، صرافان، فروشندگان خودرو، فرشههای قیمتی، فروشندگان عتیقهجات و هر نوع محصول گرانقیمت
خدمات پایه
خدماتی است که طبق مقررات مربوطه، پیشنیاز و لازمه ارائه سایر خدمات توسط اشخاص مشمول میباشد و پس از آن بابت ارباب رجوع به منظور اخذ خدمات مکرر و متمادی به اشخاص مشمول مراجعه میکنند.
معاملات و عملیات مشکوک
معاملات و عملیات مشکوک شامل هر نوع معامله، دریافت یا پرداخت مال اعم از فیزیکی یا الکترونیکی یا شروع به آنها است که براساس قرائن و اوضاع و احوالی مانند موراد زیر ظن وقوع جرم را ایجاد کند:
- معاملات و عملیاتمالی مربوط به ارباب رجوع که بیش از سطح فعالیت مورد انتظار وی باشد.
- کشف جعل، اظهار کذب یا گزارش خلاف واقع از سوی مراجعان قبل یا بعد از آنکه معامله یا عملیات مالی صورت گیرد و نیز زمان اخذ خدمات پایه.
- معاملات یا عملیات مالی که به هر ترتیب مشخص شود صوری یا ظاهری بوده و مالک شخص دیگری است.
- معاملات یا عملیات مالی بیش از سقف مقرر در آییننامه اجرایی این قانون هرچند مراجعان قبل یا حین معامله یا عملیات مزبور از انجام آن انصراف داده یا بعد از انجام آن بدون دلیل منطقی نسبت به فسخ قرارداد اقدام کنند.
حالا که با اصطلاحات قانون مبارزه با money laundering آشنا شدیم، وقت آن رسیده که ببینیم که مادههای قانون پولهای کثیف درباره چه مواردی صحبت میکند.
قانون مبارزه با پولشویی
اما دستگاههای اجرایی و قانون برای مبارزه با money laundering چه تدبیری اندیشیدهاند؟ بیاید از این زاویه به ماجرای پولهای در گردش کثیف نگاه کنیم. اگر شخصی یا سازمانی از راههای غیر قانونی کسب درآمد میکند، چطور میتوانند هم در جلوگیری از این موضوع نقش داشته باشند و هم در صورت بروز مشکل چه وظایفی به عهده دارند؟
در این قسمت براساس قوانینی که در قانون مبارزه با money laundering تعریف شده، پیش میرویم تا با سازوکار قانونی این موضوع و پیچ و خمهای آن آشنا شوید. اول از همه به سراغ ماده ۴ قانون مبارزه با پولهای کثیف یا تطهیر نشده میرویم. در این ماده از قانون درباره پیشگیری و مقابله با جرایم این موضوع صحبت شده است.
ماده ۴ قانون پولشویی
بر طبق ماده ۴ این قانون؛ به منظور هماهنگی برای پیشگیری و مقابله با جرایم پولشویی و تامین مالی تروریسم، شورای عالی مقابله و پیشگیری از جرائم money laundering و تامین مالی تروریسم، که در این قانون به اختصار شورا نامیده میشود، به ریاست وزیر امور اقتصادی و دارایی و با عضویت وزرای صنعت، معدن و تجارت، اطلاعات، کشور، دادگستری و امور خارجه، نماینده رئیس قوه قضائیه، دادستان کل کشور یا نماینده وی، رئیس سازمان بازرسی کل کشور یا نماینده وی، رئیس سازمان اطلاعات سپاه، رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سه نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر به پیشنهاد کمیسیونهای اقتصادی، شوراها و امور داخلی کشور و قضائی و حقوقی و تصویب مجلس با وظایف زیر تشکیل میشود:
- جمعآوری و کسب اخبار و اطلاعات مرتبط وتجزیه وتحلیل وطبقهبندی فنی و تخصصی آنها در مواردی که قرینهای بر تخلف وجود دارد طبق مقررات.
- تهیه و پیشنهاد آئیننامههای لازم در خصوص اجراء قانون به هیأت وزیران.
- هماهنگکردن دستگاههای ذیربط و پیگیری اجراء کامل قانون در کشور.
- ارزیابی گزارشهای دریافتی و ارسال به قوه قضائیه در مواردی که به احتمال قوی صحت دارد و یا محتمل آن از اهمیت برخوردار است.
- تبادل تجارب و اطلاعات با سازمانهای مشابه در سایر کشورها در چارچوب مفاد ماده(۱۱)
تبصره ۱- دبیرخانه شورایعالی در وزارت اموراقتصادی و دارایی خواهد بود.
تبصره ۲- ساختار و تشکیلات اجرائی شورا متناسب با وظایف قانونی آنبا پیشنهاد شورا به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره ۳- کلیه آئیننامههای اجرائی شورای فوقالذکر پس از تصویب هیأت وزیران برای تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی ذیربط لازمالاجراء خواهد بود. متخلف از این امر به تشخیص مراجع اداری و قضائی حسبمورد به دو تا پنجسال انفصال ازخدمتمربوط محکوم خواهد شد.
ماده ۵ قانون پولشویی
کلیه صاحبان مشاغل غیرمالی و موسسات غیرانتفاعی و همچنین اشخاص حقیقی و حقوقی از جمله بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بانکها، موسسات مالی و اعتباری، بیمهها، بیمه مرکزی، صندوقهای قرضالحسنه، بنیادها و موسسات خیریه، شهرداریها، صندوقهای بازنشستگی، نهادهای عمومی غیردولتی، تعاونیهای اعتباری، صرافیها، بازار سرمایه (بورسهای اوراق بهادار) و سایر بورسها، شرکتهای کارگزاری، صندوقها و شرکتهای سرمایهگذاری و همچنین موسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است، از قبیل شرکت ملی نفت ایران، سازمان گسترش و نوسازی ایران و غیر آنها، مکلفند آییننامههای اجرائی هیئت وزیران در ارتباط با این قانون و قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم را اجرا کنند.
ماده ۶ قانون پولشویی
کلیه اشخاص موضوع ماده ۵ این قانون، از جمله گمرک جمهوری اسلامی ایران، سازمان امور مالیاتی کشور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، دفاتر اسناد رسمی، وکلای دادگستری، حسابرسان، حسابداران، کارشناسان رسمی دادگستری و بازرسان قانونی مکلفند اطلاعات مورد نیاز در اجرای این قانون را طبق مصوبات هیات وزیران حسب مورد درخواست شورا یا مرکز اطلاعات مالی به آنها ارائه نمایند.
ماده ۷ قانون پولشویی
اشخاص، نهادها و دستگاههای مشمول این قانون(موضوع مواد ۵ و ۶) برحسب نوع فعالیت و ساختار سازمانی خود مکلف به رعایت موارد زیر هستند:
الف– احراز هویت ارباب رجوع و در صورت اقدام توسط نماینده یا وکیل، احراز سمت و هویت نماینده و وکیل و اصیل در مواردی که قرینهای بر تخلف وجود دارد.
تبصره- تصویب این قانون ناقض مواردی که در سایر قوانین و مقررات احراز هویت الزامی شده است، نمیباشد.
ب– ارائه اطلاعات، گزارشها، اسناد و مدارک مربوط به موضوع این قانون به شورای عالی مبارزه با پولشویی در چارچوب آئیننامه مصوب هیأت وزیران.
ج– گزارش معاملات و عملیات مشکوک به مرجع ذیصلاحی که شورای عالی مبارزه با پولشویی تعیین میکند.
د– نگهداری سوابق مربوط به شناسایی ارباب رجوع، سوابق حسابها، عملیات و معاملات به مدتی که در آئیننامه اجرائی تعیین میشود.
ه– تدوین معیارهای کنترل داخلی و آموزش مدیران و کارکنان به منظور رعایت مفاد این قانون و آئیننامههای اجرائی آن.
ماده ۸ قانون پولشویی
اطلاعات و اسناد گردآوری شده در اجراء این قانون،صرفاً در جهت اهداف تعیینشده در قانون مبارزه با پولشویی و جرایم منشأ آن مورد استفاده قرار خواهد گرفت، افشاء اطلاعات یا استفاده از آن به نفع خود یا دیگری بهطور مستقیم یا غیرمستقیم توسط مأموران دولتی یا سایر اشخاص مقرر در این قانون ممنوع بوده و متخلف به مجازات مندرج در قانون مجازات انتشار و افشاء اسناد محرمانه و سری دولتی مصوب ۲۹/۱۱/۱۳۵۳، محکوم خواهد شد.
ماده ۷ مکرر قانون مبارزه با پولشویی
به منظور اجرای این قانون و قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم، سیاستها و تصمیمات شورا، «مرکز اطلاعات مالی» با ساختار و ترکیب مندرج در تبصره (۲) این ماده زیر نظر شورا با وظایف و اختیارات زیر در وزارت امور اقتصادی و دارایی تشکیل میشود:
الف- دریافت، گردآوری، نگهداری، تجزیه و تحلیل و ارزیابی اطلاعات و بررسی معاملات و عملیات مشکوک به پولشویی و تامین مالی تروریسم، ردیابی جریان وجوه و انتقال اموال با رعایت ضوابط قانونی و گزارش معاملات و عملیات مشکوک به پولشویی و تامین مالی تروریسم.
ب- وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، گمرک جمهوری اسلامی ایران، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بانکها، سازمان ثبت احوال کشور، بیمه مرکزی ایران، سازمان امور مالیاتی کشور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، سازمان حسابرسی، سازمان بورس و اوراق بهادار، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، ستاد مبارزه با مواد مخدر و سازمان تعزیرات حکومتی، موظفند پاسخ استعلامات مرکز در مورد اطلاعات تکمیلی مرتبط با معاملات و تراکنشهای مالی مشکوک به پولشویی را به صورت برخط امن به این مرکز ارسال نمایند. همچنین، اطلاعات موضوع این ماده با لحاظ مفاد ماده (۱۱۷) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۵/۱۲/۱۴ در اختیار قوه قضائیه قرار میگیرد.
تبصره – واگذاری اطلاعات امنیتی طبقهبندیشده بعد از طی مراحل رسیدگی اطلاعاتی ارائه خواهد شد.
پ- بررسی و ارزیابی نحوه تحصیل و مشروعیت داراییها و عملیات مشکوک اشخاص در گزارشهای واصله و ارسال آنها به مراجع ذیصلاح قضایی برای رسیدگی در مواردی که به احتمال قوی صحت دارد و یا محتمل بودن آن از اهمیت برخوردار است.
ت- جلوگیری از نقل و انتقال وجوه یا اموال مشکوک به پولشویی و تامین مالی تروریسم و اطلاع به مرجع صالح قضایی جهت رسیدگی مطابق حکم تبصره (1) این ماده.
ث- ارائه مشاوره به اشخاص مشمول برای مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم در قالب ابلاغ اصول راهنما.
ج- تدوین آییننامههای مربوط به روشها و مصادیق گزارش معاملات مالی مشکوک و اعمال موضوع این قانون و قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم جهت تصویب در هیات وزیران و سپس ارجاع به مراجع ذیربط.
چ- تهیه برنامههای آموزشی در زمینه آثار زیانبار پولشویی و تامین مالی تروریسم، شیوههای متداول در انجام جرایم مذکور و ابزارهای موثر پیشگیری از آن، از طریق شورای عالی پیشگیری از وقوع جرم.
ح- همکاری با اشخاص، سازمانها و نهادها یا دستگاههای دولتی و سازمانهای مردمنهاد که در زمینه مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم فعالیت میکنند.
خ- تهیه و ارسال منظم گزارشهایی درباره اقدامات انجامشده و ارائه پیشنهادهای مربوط به شورا و شورای عالی پیشگیری از وقوع جرم.
د- همکاری و تبادل اطلاعات با مراکز مشابه در سایر کشورها، سازمانها، مجامع منطقهای، بینالدولی و بینالمللی ذیربط مطابق قوانین و مقررات.
ضوابط و نحوه همکاری و تبادل اطلاعات و همچنین چگونگی انتخاب طرفهای تبادل به موجب آییننامهای است که توسط شورا تهیه شده و به تصویب شورای عالی امنیت ملی میرسد.
ذ- انجام سایر وظایف محوله از سوی شورا در چارچوب مقررات این قانون.
تبصره ۱- توقیف و جلوگیری از نقل و انتقال وجوه یا اموال مشکوک به جرائم پولشویی و تامین مالی تروریسم و یا انجام هرگونه تحقیقات منوط به اخذ مجوز از مراجع قضائی ذیصلاح است؛ مگر در موارد فوری که به مقام قضائی دسترسی نیست که در این صورت مرکز اطلاعات مالی میتواند دستور توقیف و جلوگیری از انتقال وجوه و اموال مشکوک را حداکثر تا بیست و چهار ساعت صادر و بلافاصله پس از حصول دسترسی، مراتب را به مقام قضائی گزارش و مطابق دستور وی عمل کند. چنانچه بعد از بیست و چهار ساعت مجوز مراجع قضائی صادر نشود، رفع توقیف میشود.
تبصره ۲- مرکز اطلاعات مالی یک موسسه دولتی تابع وزارت امور اقتصادی و دارایی است. این مرکز متشکل از رئیس و به تعداد لازم معاون و گروههای کارشناسی از قبیل کارگروه حقوقی قضایی، پیگیری و نظارت، تحلیل و بررسی اطلاعات مالی میباشد. رئیس مرکز از میان افراد دارای حداقل ده سال سابقه مدیریتی یا قضائی مرتبط و با شرایط زیر با رای حداقل دو سوم اعضای شورا و با حکم رئیس شورا منصوب میشود. دوره ریاست چهار سال و تجدید آن برای یکبار مجاز است. تشکیلات این مرکز در چارچوب این قانون بر اساس آییننامهای است که توسط شورا تدوین میشود و به تصویب هیات وزیران میرسد.
علاوه بر رعایت قوانین و مقررات عمومی، رئیس و کارکنان مرکز باید دارای این شرایط باشند:
۱- وثاقت و حسن شهرت
۲- توانایی انجام وظایف
۳- نداشتن هرگونه سابقه محکومیت کیفری
۴- سلامت مالی، اخلاقی و امنیتی
۵- تعهد به اسلام، انقلاب، نظام اسلامی و قانون اساسی و التزام اعتقادی و عملی به ولایت فقیه
شرایط مقرر در بندهای (۱)، (۴) و (۵) از وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه استعلام میشود و صرفاً پس از احراز کلیه شرایط مذکور و همچنین پس از دریافت موافقت این دو نهاد در خصوص بندهای مورد اشاره، رئیس مرکز مطابق مقررات فوق و سایر کارکنان مرکز، توسط رئیس مرکز تعیین میشوند. کلیه دستگاههای اجرائی از قوای سهگانه و نیروهای نظامی و انتظامی مکلفند در صورت درخواست مرکز اطلاعات مالی و با تصویب شورا نسبت به تامین کارکنان بخشهای مرکز که از افراد مجرب و با سابقه آن نهاد انتخاب میشوند همکاری لازم را داشته باشند. همکاری نیروهای نظامی و انتظامی بر اساس ضوابط مربوطه فرماندهی کل قوا است.
تبصره ۳- علاوه بر ضابطین عام، وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه در جرائم این قانون و قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم ضابط دادگستری میباشند.
تبصره ۴- نحوه و سطح دسترسی به اطلاعات مالی و اداری مربوط به جرائم پولشویی و تامین مالی تروریسم و همچنین تعریف برخط امن به موجب دستورالعملی است که توسط شورا تهیه میشود و بهتصویب شورای عالی امنیت ملی میرسد.
جرم پولشویی چیست؟
در تیتر مصادیق money laundering درباره تعریف جرم پولشویی براساس ماده ۲ این قانون صحبت کردیم. در این قسمت ماده ۳ و ماده ۹ قانون مبارزه با پولشویی درباره جرایم money laundering به صورت مفصل صحبت شده است که در ادامه به آن میپردازیم.
ماده ۳ قانون مبارزه با پولشویی
بر اساس ماده ۳ قانون مبارزه با پولشویی؛ عواید حاصل از جرم به معنای هر نوع مال یا امتیازی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از ارتکاب جرایم، اعم از جرایم منشأ و پولشویی، به دست آمده باشد.
تبصره ۱- جرم منشا موضوع این ماده اعم است از اینکه در داخل یا در خارج از کشور واقع شده باشد، مشروط بر اینکه جرم واقع شده در خارج از کشور جمهوری اسلامی ایران نیز مطابق قانون جرم باشد.
تبصره ۲- کلیه آلات و ادواتی که در فرایند جرم پولشویی وسیله ارتکاب جرم بوده یا در اثر جرم تحصیل شده یا حین ارتکاب، استعمال و یا برای استعمال اختصاص یافته و در هر مرحله از مراحل تعقیب و رسیدگی به دست آید. در صورت احراز اطلاع مالک از قصد مجرمانه مرتکب توقیف میشود. این ابزار و اموال از لحاظ شیوه نگهداری و سایر امور تابع مقررات ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۴/۱۲/۱۳۹۲ خواهد بود.
تبصره ۳- مرتکبین جرم منشا در صورت ارتکاب جرم پولشویی علاوه بر مجازاتهای مقرر مربوط به جرم منشا، به مجازاتهای پیشبینی شده در این قانون نیز محکوم خواند شد. مرتکبین جرم money laundering در صورت عدم ارتکاب جرم منشا صرفا به مجازات مقرر در این ماده محکوم میشوند.
تبصره ۴- در صورتی که جرم پولشویی به صورت سازمانیافته ارتکاب یابد، موجب تشدید در مجازات به میزان یک درجه خواهد بود.
تبصره ۵- در صورتی که اشخاص حقوقی مرتکب جرم پولشویی شوند علاوه بر مجازاتهای مقرر در ماده ۲۰ قانون مجازات اسلامی به جزای نقدی معادل دو تا چهار برابر وجوه یا ارزش مالی که مورد پولشویی واقع گردیده، محکوم میشوند.
تبصره ۷- چنانچه این اموال متعلق به غیر باشد و در دادگاه صالحه مشخص شود که بدون اطلاع مالک استفاده شده یا اینکه مالک رضایت نداشته و این امر را به مراجع قانونی اعلام نموده یا اینکه امکان اعلام نداشته است به مالک آن مسترد میشود.
دادگاههای رسیدگی به جرایم پولشویی
اما در ایران کدام دادگاهها در تهران و استانهای دیگر به جرایم پولهای کثیف رسیدگی میکنند؟ در ماده ۱۱ این قانون به صورت اختصاصی به این موضوع پرداختهاند:
ماده ۱۱- شعبی از دادگاههای عمومی در تهران و در صورت نیاز در مراکز استانها به امر رسیدگی به جرم پولشویی و جرایم مرتبط اختصاص مییابد. اختصاصی بودن شعبه مانع رسیدگی به سایر جرایم نمیباشد.
همچنین در مواردی که مرتکب جرم پولشویی از مقامات موضوع مادههای (۳۰۷) و (۳۰۸) قانون آیین دادرسی کیفری و مرتکب جرم منشا، شخصی غیر از مقامات مذکور باشد، به جرم پولشویی حسب مورد در دادگاههای کیفری تهران یا مرکز استان رسیدگی میشود.
جمع بندی
در این مقاله درباره پولشویی، تعریف آن، اهداف، پیامد، پولشویی سیستم بانکی و معکوس، روشهای تشخیص money laundering و مصادیق آن، قانون مبارزه با آن و جرایم مربوط به آن پرداختیم. چنانچه در خصوص این موضوع نیاز به راهنمایی از یک مشاور مالیاتی دارید، میتوانید از طریق مشاوره مالیاتی موسسه محاسبان برای حل مشکل خود راهنمایی دریافت کنید.
مشاور مالیاتی محاسبان به سه روش مشاوره مالیاتی تلفنی، مشاوره مالیاتی آنلاین و مشاوره مالیاتی حضوری در دسترس شما قرار دارد که با توجه به شرایط خود میتوانید از یکی از روشها برای رزرو جلسه استفاده کنید. مشاوره مالیاتی محاسبان مشتکل از تیمی از اساتید خبره و کاربلد است که در زمینه مسائل قانونی مالیاتی میتوانند راهنمای شما باشند.
سوالات متداول
۱. برای اجرای قانون پولشویی چه سازمانهایی مکلف به همکاری هستند؟
وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، گمرک ، بانک مرکزی، بانکها، سازمان ثبت احوال کشور، بیمه مرکزی ایران، سازمان امور مالیاتی کشور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، سازمان حسابرسی، سازمان بورس و اوراق بهادار، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، ستاد مبارزه با مواد مخدر و سازمان تعزیرات حکومتی.
۲. حکم پولشویی توسط اشخاص حقوقی چیست؟
در صورتی اشخاص حقوقی مرتکب جرم پولشویی شوند، علاوه بر مجازات تعیین شده در ماده 20 قانون مجازات اسلامی، به جزای نقدی معادل دو تا چهار برابر وجوه یا ارزش مالی که مورد money laundering واقع شده، محکوم میشود.
۳. اگر عواید حاصل از جرم پولشویی به اموال دیگری تغییر یافته باشد، اموال چگونه ضبط میشود؟
همان اموال و در صورت انتقال به ثالث با حسن نیت، معادل آن از اموال مرتکب ضبط میشود.
دیدگاهتان را بنویسید