7 اصل اساسی پذیرش هزینه های قابل قبول مالیاتی

هزینه های قابل قبول مالیاتی مطابق ماده 147 ق.م.م هزینه‌های قابل قبول مالیاتی برای تشخیص درآمد مشمول مالیات عبارت است از هزینه‌هایی که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصراً مربوط به تحصیل درآمد مؤسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حد نصاب‌های مقرر باشد. در مواردی که هزینه‌‌ای در قانون مالیات‌های مستقیم پیش بینی نشده یا بیش از نصاب‌های مقرر در قانون یاد شده بوده ولی پرداخت آن به موجب قانون و یا مصوبه هیأت وزیران صورت گرفته باشد، قابل قبول خواهد بود.

حق الامتیاز پرداختی و همچنین حقوق و عوارض و مالیات‌هایی که به سبب فعالیت مؤسسه به شهرداری‌ها و وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و وابسته به آن‌ها پرداخت می‌شود. (به استثنای مالیات بر درآمد و ملحقات آن و سایر مالیات‌هایی که مؤسسه به موجب مقررات این قانون ملزم به کسر از دیگران و پرداخت آن است و همچنین جرایمی که به دولت و شهرداری‌ها پرداخت می‌گردد.)

هزینه های قابل قبول مالیاتی چیست؟

در همه کسب کارها این موضوع قابل توجیه است که برای کسب درآمد، به تحمل مخارجی در ارتباط با فعالیت شرکت نیاز است. ولی این نکته را باید توجه داشت که هزینه‌های انجام شده و ارائه شده به اداره دارایی در خصوص مالیات‌ها، هنگامی پذیرفته می‌شود که کاملا مرتبط با فعالیت همان واحد تجاری باشد.

بسیاری از کار فرمایان برای اینکه سود واحد تجاری خود را کاهش دهند به ارائه هزینه‌های مختلف صرف نظر از ارتباط آن‌ها با فعالیت‌های شرکت مبادرت می‌ورزند و به دنبال این غفلت دفاتر آن‌ها رد می‌شود و مشمول جریمه نیز خواهند شد. از این رو اداره دارایی برای شفاف سازی سودها و از بین بردن حساب‌سازی‌ها، در ماده ۱۴۷ و ماده ۱۴۸ قانون مالیات‌های مستقیم لیستی از هزینه‌های مورد تایید دارایی را ارائه نموده است.

7 اصل پذیرش هزینه های قابل قبول مالیاتی

در ادامه توضیحات هر کدام را می خوانید.

1. در حدود متعارف، متکی به مدارک بوده (اصول مستندسازی)

از مجموعه قوانین و بخشنامه‌هایی که در رابطه با پذیرش هزینه های قابل قبول مالیاتی توسط سازمان امور مالیاتی صادر شده است، می‌توانیم متوجه شویم که از دیدگاه سازمان، چه مستنداتی باید ارائه شود تا یک هزینه مورد پذیرش قرار گیرد.
- صورتحساب معتبر باشد البته در ارائه صورتحساب باید عرف جامعه را نیز در نظر گرفت به طور مثال برای هزینه کرایه تاکسی از شما انتظار نمی‌رود که یک صورتحساب با شکل رسمی نمونه سازمان امور مالیاتی ارائه کنید و صرفاً یک رسید پرداخت می‌تواند کفایت کند اما در مورد خرید مواد اولیه با مبلغ قابل توجه انتظار می‌رود که صورتحساب با شکل رسمی ارائه کنید.
- فروشنده معتبر باشد. طی سال‌های گذشته سازمان امور مالیاتی اقدام به شناسایی افراد سود جو که اقدام به صدور صورتحساب صوری برای دیگران می‌کردند نمود. برای شناسایی این افراد از سایت سازمان امور مالیاتی به نشانی evat.ir و همچنین سایت ilenc.ssaa.ir قوه قضاییه می‌توانیم افراد نا معتبر را شناسایی کنیم. صرف اینکه فروشنده در این دو سایت معتبر شناخته شده باشد کافی نیست و به عنوان مشاور مالیاتی باید احتیاط بیشتری را رعایت کنیم چون امکان دارد که تا زمان انجام معامله فروشنده معتبر باشد اما درآینده و در زمان رسیدگی مالیاتی نامعتبر شناخته شود. برای اینکه هزینه‌ها و معاملات انجام شده مردود اعلام نشود باید اسناد و مدارک مثبته شامل مدرک پرداخت معتبر (واریز مستقیم وجه به حساب بانکی شخص فروشنده) و همچنین در صورت لزوم مدرک حمل معتبر (بارنامه) داشته باشیم. اگر این دو مدرک را داشته باشید، حتی اگر فروشنده صوری و نامعتبر هم باشد هزینه انجام شده مشروط بر داشتن سایر شروط مورد قبول است.
- در صورت مشمولیت ارزش افزوده، فروشنده دارای گواهی معتبر باشد. گواهی ثبت نام فروشنده را باید در سایت evat.ir مشاهده کنیم.
دارای مدرک پرداخت معتبر باشد. بهترین مدرک پرداخت واریز مستقیم وجه از حساب شخص خریدار به حساب شخص فروشنده که مشخصات هر دو در صورتحساب رسمی ذکر شده است.
معامله از طرف طرفین، در لیست معاملات فصلی گزارش شده باشد. البته این موضوع جز شروط اصلی نمی‌باشد اما ممیزین مالیاتی با روئیت معامله در لیست معاملات فصلی خریدار و فروشنده اطمینان حاصل می‌کنند که طرف مقابل معامله این موضوع را تایید نموده است و کسی از طرفین معامله این موضوع را کتمان نکرده است.
دارای مدارک حمل معتبر باشد. اگر کالای خریداری شده در حجم یا وزن مشخصی باشد که نیاز به دریافت وسیله نقلیه‌ای مانند کامیون، کشتی، قطار یا هواپیما باشد قاعدتاً ممیز مالیاتی می‌تواند درخواست بارنامه معتبر از شخص خریدار نماید.

2. منحصرا مربوط به تحصیل درآمد مؤسسه

بین هزینه‌ی انجام شده و درآمد مؤسسه، باید یک ارتباط منطقی و عرفی وجود داشته باشد. اگر هزینه‌ی انجام شده، هرچند که دارای مستندات کافی باشد اما بین آن هزینه و کسب درآمد هیچ رابطه وجود نداشته باشد، مردود یا غیر قابل قبول می‌باشد. به طور مثال یک کارگاه تولید اشیاء مسی معمولی و متعارف اگر اقدام به خرید طلا نماید و مدعی باشد که طلا را در تولیدات خود به کار برده است و برای خرید طلا نیز همه مستندات لازم شامل صورتحساب معتبر، فروشنده معتبر، مدرک پرداخت وجه و موارد دیگر را هم ارائه نماید این هزینه نمی‌تواند قابل قبول باشد.

3. در دوره مالی مرتبط باشد

هزینه‌های ثبت شده باید کاملاً با دوره‌ی مالیاتی مورد نظر، مطابقت داشته باشد و اگر هزینه، مربوط به سال‌های گذشته باشد، تحت یک شرایط خاص می‌تواند به عنوان هزینه مورد قبول واقع شود. به دلیل رعایت این اصل است که در حسابداری پیش پرداخت‌ها مانند پیش پرداخت خرید بیمه نامه را نمی‌توانیم بصورت یکجا تبدیل به هزینه نمائیم و باید متناسب با مدت زمان در سال‌های مربوطه تبدیل به هزینه کنیم و یا باید دقت کنیم که هزینه‌هایی مانند قبوض خدماتی مانند آب، برق و گاز را در پایان سال ذخیره مناسب برای آن‌ها در نظر بگیریم.

4. با رعایت حدنصاب‌های مقرر باشد

برخی هزینه‌ها دارای حد نصاب می‌باشند؛ به این معنی که حتی اگر همه‌ی شرایط مربوط به ثبت هزینه و مستندات کافی برای اثبات آن ارائه شود، اما باز هم سازمان امور مالیاتی به جهت جلوگیری از سند سازی و یا اتلاف منابع، برای آن‌ها سقف تعیین نموده است. به طور مثال هزینه سفر مدیران به خارج از کشور دارای حد نصاب مشخصی است و حتی اگر شرکت مستندات کافی هم برای هزینه ارائه نماید تا میزانی که در قانون مشخص شده است فقط قابل قبول است.

5. مطابق قانون و یا تصویب هیئت وزیران باشد

برخی از هزینه‌ها شاید فاقد شرایط اعلام شده باشد، اما به موجب قانون یا مصوبه‌ی هیئت وزیران، شرکت یا اشخاص، مکلف به پرداخت چنین هزینه‌هایی باشند. در این صورت چون به الزام قانون این هزینه‌ها انجام شده است، حتی اگر ارتباطی با کسب درآمد مؤسسه نیز نداشته باشد، مورد قبول است.

6. هزینه‌ی مربوط به درآمدهای معاف یا درآمد با نرخ صفر غیر قابل قبول است

چنانچه درآمد مطابق قانون معاف اعلام شده باشد، نمی‌توان هزینه‌های آن را از یک منبعی که مشمول مالیات است کسر نمود.

7. پرداخت بیشتر از 50 میلیون ریال، باید از طریق سیستم بانکی باشد.

مطابق اصلاحیه‌ی جدید قانون مالیات‌ها، اگر مبلغ یک معامله بیشتر از پنجاه میلیون ریال باشد، حتما باید از طریق سیستم بانکی اقدام به پرداخت آن نمود. این موضوع بیانگر این است که پرداخت ما به ازای یک معامله، می‌تواند مدرک بسیار با اهمیتی در قبولی هزینه‌ها باشد. بنابراین به عنوان یک حسابدار باید در شرکت خود، فرایندی را اتخاذ کنید تا معاملات با مبالغ بالا حتماً از طریق حساب بانکی خودِ شرکت پرداخت شود و از اقدامات مانند خرج کردن اسناد دریافتنی، پرداخت از طریق حساب بانکی افراد مانند تنخواه گردان آن یا مدیر عامل جلوگیری شود.

این موضوع می‌تواند علاوه بر این که هزینه را غیر قابل قبول کند، برای شخص تنخواه گردان و مدیرعامل نیز مشکلات مالیاتی را به وجود آورد.

نتیجه گیری

هزینه های قابل قبول مالیاتی مطابق ماده 147 ق.م.م هزینه‌های قابل قبول مالیاتی برای تشخیص درآمد مشمول مالیات عبارت است از هزینه‌هایی که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصراً مربوط به تحصیل درآمد مؤسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حد نصاب‌های مقرر باشد. در همه کسب کارها این موضوع قابل توجیه است که برای کسب درآمد، به تحمل مخارجی در ارتباط با فعالیت شرکت نیاز است. درصورتی که نیاز به مشاوره مالیاتی دارید می توانید با شماره 0314020 تماس گرفته و از متخصصین مجموعه محاسبان راهنمایی بگیرید.