بازخرید چیست؟ تفاوت بازخرید با بازنشستگی و استعفا
مطالعه متمرکز
افراد به روش‌های متفاوتی می‌توانند با سازمان یا موسسه‌ای که در آن مشغول به کار می‌باشند قطع همکاری نمایند. خروج از خدمت می‌تواند دلایلی از قبیل بازنشستگی، بازخرید، ازکارافتادگی، فوت، استعفا و اخراج داشته باشد. به طور کلی هر نوع شغل چه در چارچوب دولتی و چه به شکل آزاد باید براساس قرارداد کاری که مابین طرفین شکل گرفته است، انجام بگیرد. در واقع بستن قرارداد باعث می‌شود هر کدام از طرفین متعهد به اجرای قوانین موجود در قرارداد باشند.
می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در هر قرارداد مربوط به ترک خدمت است بدین معنی که طرفین نمی‌توانند در هر موقعیتی که هستند اقدام به انحلال قرارداد یا خروج از آن کنند. ممکن است افراد در شرایطی قرار بگیرند که بنا به دلایلی توانایی ادامه همکاری با سازمانی که در آن استخدام هستند را نداشته باشند؛ در این شرایط می‌تواند از بند قرارداد استفاده کرده و نسبت به بازخرید یا استعفا اقدام کند.
در حالت کلی دو راهکار عمده برای خارج شدن از قرارداد کاری یعنی استعفا و بازخرید وجود دارد. همانطور که گفتیم بازخرید به عنوان یکی از روش‌های قطع همکاری میان کارمندان دولت و ارگان‌های مربوطه می‌باشد که به واسطه این مفهوم دستگاه مربوطه باید هزینه سال‌های خدمت کارمند خود را به وی پرداخت کند. بسیاری از افراد هزینه بازخرید را با کسورات بازنشستگی یکسان می‌دانند اما نکته حائز اهمیت این است که مفهوم بازخرید با مفاهیم دیگر مانند بازنشستگی، استعفا و …. تفاوت‌های زیادی دارد.
بازخرید یک امکان است یا یک مجازات؟
قطع همکاری از طریق بازخرید به سه صورت امکان‌پذیر است:
بازخرید به درخواست کارمند
کارمندان بر مبنای ماده 120 قانون استخدام می‌تواند اقدام به درخواست بازخرید نماید و در صورت موافقت سازمان، هزینه سابقه سال‌های خدمت او به وی پرداخت و از خدمت معاف می‌شود.
بازخرید به اختیار سازمان
کسب نتایج ضعیف در ارزیابی عملکرد در سه یا چهار سال متناوب و نداشتن شرایط بازنشستگی از موارد بازخرید خدمت توسط سازمان می‌باشد.
بازخرید به عنوان مجازات انضباطی
بر مبنای ماده 9 قانون رسیدگی به تخلفات اداری، بازخرید نمودن خدمت به عنوان یک مجازات انضباطی پیش‌بینی شده است. بازخرید به این شیوه به عنوان یکی از مجازات‌ها و تنبیه‌های انضباطی به شمار می‌رود. در صورتی که کارمندان در هنگام پرداختن به وظایف اداری خود تخلفاتی را انجام دهند مشمول این قانون می‌شوند. در این موقعیت در ازای هر سال خدمت فرد حقوق 45 روز و حقوق‌های مربوط به مرخصی استحقاقی که کارمند استفاده نکرده، به او تعلق می‌گیرد.
بازنشستگی و تفاوت آن با بازخرید چیست؟
بازنشستگی به معنای کناره‌گیری فرد از ادامه همکاری بر اثر بالا رفتن سن و یا در پی بیماری و از کارافتادگی می‌باشد. فرد بازنشسته تا زمانی که در قید حیات می‌باشد می‌تواند از حقوق بازنشستگی استفاده نماید و پس از فوت شخص بازماندگان واجد شرایط وی می‌توانند مستمری بازنشستگی را دریافت نمایند.
زمان اتمام دوره خدمت افراد با توجه به سختی و زیان‌آور بودن کار متفاوت می‌باشد. به طورکلی بازنشستگی زمانی است که کارمند می‌تواند به عنوان یک فرصت طلایی از آن استفاده کرده و فعالیت جدید یا حرفه‌ای تازه بیاموزند. بازخریدی شباهت زیادی به بازنشستگی دارد و از طریق آن یک فرد از وظایف خود و کار در یک اداره رهایی می‌یابد.
در بازنشستگی شرایط سنی و همچنین میزان سابقه بیمه روی بازنشستگی فرد تاثیر مستقیمی دارد. البته لازم به ذکر است که هنگام بازنشستگی سن فرد و سوابق بیمه او در نظر گرفته می‌شود. و اما مهم‌ترین نتیجه‌ای که بازخریدی به همراه دارد این است که فرد دیگر امکان ادامه همکاری با نهادهای دولتی را ندارد.
استعفا و تفاوت آن با بازخرید چیست؟
استعفا به معنای انصراف از کار و مزایای آن، به صورت داوطلبانه می‌باشد. کارگر باید درخواست استعفای خود را به صورت کتبی و حداقل یک‌ماه قبل به کارفرما ارائه کند و تا حداقل یک‌ماه به کار خود ادامه دهد. و در ارگان‌های دولتی نیز باید یک‌ماه قبل و به صورت کتبی ارائه شود اما در صورتی پذیرفته است که وزارتخانه یا موسسه دولتی با آن موافقت کند.
بازخرید تنها در خصوص مستخدمین دولت امکان‌پذیر است و در قراردادهای خصوصی و باری کارگران این امکان وجود ندارد. در استعفا فرد این امکان را دارد که پس از اتمام خدمت در سازمان دیگری مشغول به کار شود و در زمان استعفا وجوه پرداختی جهت کسور بازنشستگی کارکنان دولتی به آن‌ها پرداخت می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید